7 مرحله + نحوه تشخیص علائم هشدار دهنده خودکشی 23 نکته
30 خرداد 1403 توسط نویسنده محمدی
- خود را آموزش دهید: با علائم هشدار دهنده و عوامل خطر مرتبط با خودکشی آشنا شوید. درک علائم میتواند به شما کمک کند تشخیص دهید که چه زمانی ممکن است فردی در مضیقه باشد.
- مراقب باشید: به تغییرات در رفتار، خلق و خو یا ظاهر توجه کنید. به دنبال علائم کناره گیری، ناامیدی یا افزایش مصرف مواد باشید. تغییر در الگوی خواب یا اشتها نیز میتواند نشانه باشد.
- گوش دادن فعال: یک فضای امن برای ارتباط آزاد ایجاد کنید. مایل باشید بدون قضاوت گوش دهید و احساسات آنها را تأیید کنید. آنها را تشویق کنید تا احساسات و نگرانی های خود را بیان کنند.
- گفتگو درباره خودکشی را جدی بگیرید: اگر شخصی به خودکشی اشاره کرد یا احساس ناامیدی کرد، آن را جدی بگیرید. از به حداقل رساندن احساسات آنها یا از بین بردن نگرانی های آنها اجتناب کنید.
- مستقیماً بپرسید: اگر احتمال میدهید فردی قصد خودکشی دارد، مستقیماً از او درباره افکار و نیاتش بپرسید. از زبان واضح و بدون قضاوت برای تشویق گفتگوی با صداقت استفاده کنید.
- پشتیبانی پیشنهاد دهید: به فرد اجازه دهید بداند که تنها نیست و شما برای حمایت از او آنجا هستید. آنها را تشویق کنید که به دنبال کمک حرفه ای باشند و در یافتن منابع به آنها کمک کنید.
- در ارتباط بمانید: ارتباط منظم خود را با آن شخص حفظ کنید و به حمایت خود ادامه دهید. به طور منظم وضعیت سلامتی آنها را بررسی کنید و آنها را تشویق کنید تا در صورت نیاز به کمک، تماس بگیرند.
23 نکته برای تشخیص علائم هشدار دهنده خودکشی:
- نشانههای کلامی: به اظهارات مستقیم یا غیرمستقیم در مورد خودکشی، مرگ یا تمایل به پایان دادن به زندگی خود گوش دهید.
- ناامیدی: ممکن است افراد نسبت به آینده احساس ناامیدی یا ناامیدی داشته باشند.
- انصراف: کنارهگیری ناگهانی از فعالیتهای اجتماعی، سرگرمیها یا کارهایی که قبلاً از آن لذت میبردید میتواند نشاندهنده پریشانی عاطفی باشد.
- انزوا: ممکن است فرد شروع به جدایی از دوستان، خانواده و عزیزان کند.
- افزایش مصرف مواد: مصرف زیاد مواد مخدر یا الکل میتواند نشانه ای از درد عاطفی زمینه ای باشد.
- نوسانات خلقی: نوسانات خلقی مکرر و شدید، از جمله دوره های بی قراری، تحریک پذیری، یا عصبانیت، ممکن است وجود داشته باشد.
- اضطراب و بی قراری: بی قراری، قدم زدن، یا نشان دادن علائم اضطراب میتواند نشان دهنده پریشانی قابل توجه باشد.
- اختلالات خواب: ممکن است بی خوابی، خواب آلودگی بیش از حد، یا تغییر در الگوهای خواب مشهود باشد.
- خستگی شدید: کمبود ناگهانی انرژی یا انگیزه برای شرکت در فعالیت های روزانه میتواند یک علامت هشدار دهنده باشد.
- از دست دادن علاقه: از دست دادن علاقه به فعالیتها، سرگرمیها یا روابطی که قبلاً از آنها لذت میبردید ممکن است رخ دهد.
- بخشیدن وسایل: افراد ممکن است شروع به واگذاری داراییهای خود کنند که گویی برای مرگ خود آماده میشوند.
- بهبود ناگهانی: گاهی اوقات، بهبود ناگهانی خلق و خوی پس از یک دوره افسردگی میتواند نشان دهنده تصمیم فرد برای پایان دادن به زندگی باشد.
- صحبت کردن درباره مرگ: بحث های مکرر درباره مرگ یا مردن را نباید نادیده گرفت.
- رفتار خود ویرانگر: درگیر شدن در رفتارهای مخاطره آمیز یا اعمال خود ویرانگر میتواند فریاد کمک باشد.
- تغییرات شدید در ظاهر: نادیده گرفتن بهداشت شخصی یا تغییرات قابل توجه در ظاهر ممکن است آشکار باشد.
- از دست دادن هدف: احساس اینکه آنها هیچ هدفی در زندگی ندارند یا جهت گیری ندارند میتواند به افکار خودکشی کمک کند.
- احساس گناه/شرم: ابراز گناه یا شرم بیش از حد در مورد اعمال یا رویدادهای گذشته میتواند نشان دهنده پریشانی عاطفی باشد.
- خداحافظی: انجام مقدمات نهایی یا خداحافظی با عزیزان ممکن است نشان دهنده قصد خودکشی باشد.
- بی پروایی: انجام رفتارهای بی پروا بدون در نظر گرفتن عواقب آن میتواند یک علامت هشدار دهنده باشد.
- مشغول شدن با مرگ: صحبت کردن، نوشتن یا شوخی مکرر در مورد مرگ ممکن است نشانه ای از افکار خودکشی باشد.
- تغییرات در اشتها: تغییرات قابل توجهی در اشتها، مانند پرخوری یا از دست دادن اشتها، قابل مشاهده است.
- فقدان بیان عاطفی: ممکن است نمایش یک عاطفه مسطح یا عدم وجود بیان احساسی وجود داشته باشد.
- اقدامات خودکشی قبلی: سابقه اقدام به خودکشی قبلی خطر را افزایش می دهداز تلاش های آینده.